No. 353 : Konsekrasi - Berpaling kepada Tuhan
1. Dulu ku pernah gairah, menuntut kemajuan,
Sayang kini t'lah ubah, menjauhi Tuhan;
Dulu tak kenal lelah, siang maupun malam,
Sayang kini t'lah dingin, membeku di hati.
Koor: Dapatkah ku lupa, P'nolongku dan Bapa?
Kar'na ku Dia duka, masa ku diam saja?
2. Dulu ku t'lah sembahkan, genap jiwa raga,
Tapi kini dip'ralat oleh mewah dunia!
Dulu sangat ibadah, tapi kini t'rumbar,
Berk'lana dalam dunia, kapan baru bosan?
3. Dulu genap hatiku, cinta Tuhan m'lulu,
Tiada lain rinduku, jaga atau tidur;
Dunia dan s'mua perkara, ku buang p'ri sampah,
Kini malah ku kejar, sep'ri orang dunia.
4. Dulu mengabdi Tuhan, hidup p'ri di surga,
Ku berjanji pada-Mu, "Hanya d'ngar p'rintah-Mu.
Rela patuh selalu, selain Kau, ku tak mau."
Tapi kini s'mua lalu, pudarlah janjiku!
5. Jerih payah s'mua sia-sia, p'ri awan sg'ra sirna,
Lama tinggalkan rumah, belum juga pulang;
Nafsu dunia sg'ra lalu, jangan mau dipincut,
Lama Tuhan menunggu, janganlah meragu.
6. Bintang fajar sg'ra terbit, waktu seg'ra habis,
Dari kejatu'an bangkit, 'kenan-Nya ku cari;
Tolak dunia dan Iblis, menuntut rohani,
Kasih s'mula t'lah pulih, ku mengabdi lagi.